Akcja Śledź i debiut Nowego Targu

Dziś odbyły się dwa wydarzenia pod jednym dachem - Akcja Śledź Slow Food Warszawa i debiut nowego targowiska producentów w Warszawie, Nowy Targ. Wszystko pod jednym adresem na Mokotowie, w Teatrze Nowym na Madalińskiego. Oj działo się!

Coraz więcej otwiera się w Warszawie targowisk miejskich, na których swoje wyroby sprzedają bezpośrednio producenci. Jest Forteca blisko Starego Miasta, Biobazar na Żelaznej, Le Targ na Saskiej Kępie i na Powiślu, a dziś swojego targowiska dla mieszczuchów o wdzięcznej nazwie Nowy Targ doczekał się Mokotów. Może to chwila, w której taki rodzaj zakupów wreszcie znormalnieje i przestanie być jedynie formą zbierania "punktów do lansu"? Mam nadzieję, że nie tylko każda dzielnica Warszawy doczeka się własnego targowiska, ale też w większych aglomeracjach w Polsce działacze ruchu Slow Food, czy pasjonaci Prawdziwego Smaku zorganizują się w przestrzeni miejskiej i zaproszą producentów stałego bywania w określone dni tygodnia. 

I tylko jedno nasuwa mi się pytanie - czy to już nie najwyższy czas, by włodarze stolicy pochylili się nad tak oczekiwanym pomysłem jak "targowiska miejskie" w przestrzeni publicznej? Takie jak od  dziesiątek lat odbywają się na ulicach Paryża. Póki co jedynie Forteca jest najbardziej przyjazna wystawcom - w każdą środę  producenci i wytwórcy żywności wystawiają się tam nieodpłatnie. Le Targ, Nowy Targ i Biobazar pobierają opłaty i to niemałe - opłata "wystawiennicza", a najczęściej również procent od obrotów. 

Nie wiem, czy to tyko z okazji otwarcia, ale klientów i podglądaczy rozgrzewał dziś koncert Magdy Navarette - naprawdę fantastyczna atmosfera! w sumie na każdym targu tak być powinno, wówczas nie tylko przy "pasternaku", który okazał się pietruszką można pogadać, ale i kołysząc się gorąco :)

Nowy Targ mieści się na Madalińskiego 10/16 w siedzibie Teatru Nowego. Jest to duża, przestrzenna hala z dwoma wejściami i wygospodarowanym miejscem, w którym mogą się odbywać pokazy, wykłady, czy degustacje. Każdy z wystawców ma naprawdę sporo miejsca, a kupujący nie muszą się przeciskać, ściskać i tłoczyć. Są dostępne dla wszystkich toalety, a latem można pokusić się o zorganizowanie plenerowego  targowiska na ogromnym parkingu. 

Na otwarciu pojawiło się kilku znanych z innych targowisk producentów, ale było też wielu nowych wytwórców. Było kilku producentów wędlin, trochę wędzonych ryb, sporo serów, przetworów i wyśmienitego chleba. Pojawiły się stoiska z warzywami i owocami, można też było kupić ekologiczne jaja i ... kiszone jabłka. Pytani przeze mnie kim są, skąd przyjechali i co o sobie mogą powiedzieć niektórzy z wystawców nabierali wody w usta. Po chwili okazywało się, że ktoś sprzedaje pietruszkę, która rzekomo była pasternakiem, a ktoś inny nie wie jak ser ma na stoisku, czyżby nie tylko "producenci" zatem, ale i zwyczajni handlowcy z nieco odmiennym od standardowego asortymentem?

Dzień był piękny - słoneczny, acz piekielnie mroźny i chłód niestety nie oszczędzał amatorów dobrego jedzenia. Na Nowym Targu marzli jednakowo wystawcy jak i klienci, co ciekawe jednak, Targ otworzył się również dla gastronomii i można było wypić kubek fantastycznej wegańskiej zupy z soczewicy, szklankę ponczu z jabłek, korzennej herbaty, albo zjeść gorącego oscypka z żurawiną. Były domowe babeczki, ciastka, wege sosy, smalec z suszoną śliwką i stoisko z niezłą kawą. 

Wyszperałam zakątek z pięknymi wielkanocnymi kompozycjami ze świeżych kwiatów i niezwykłe, wiekowe pisanki na wydmuszkach znalezione gdzieś na strychu - takich wzorów już dziś się nie maluje... Naprawdę wzruszał mnie widok rodziców, którzy pokazywali dzieciom jak wygląda i smakuje prawdziwa szynka z komina, czy metka z byka. 

Po godzinie zakupów, gawędzenia i podjadania, zagarniałam jak kurczaki napotkane między rzędami dzieci na slowfoodowe warsztaty prowadzone przez warszawski Slow Food (Agnieszkę Kręglicką, Kasię Błażejewską i Piotra Petrykę). Dzieci uczyły się o sezonowości warzyw i owoców, a potem samodzielnie przygotowały słodkie mazurki do zabrania do domu.

W tym czasie ich rodzice oraz spora grupa pasjonatów słonej ryby słuchali opowieści o śledziu. Akcję "Śledź" zorganizowało warszawskie convivium Slow Food, Paweł Loroch poprowadził rozmowę  o śledziach z Hanną Szymanderską i Ewą Szafranowicz. 

Uczestnicy spotkania mieli oczywiście możliwość skosztowania śledzi - w degustacji był m.in. śledź "zielony", czyli świeża ryba, która nie była zasolona, a także śledź wędzony i klasyczny w cebuli i oleju. Jako, że każda Kulinarna Akcja Bezpośrednia organizowana przez Slow Food Warszawa to także możliwość porównywania smaków, na talerzu był też tzw "zwykły śledź z marketu". Jeśli nie byliście dziś na śledziowej akcji musicie mi uwierzyć na słowo - to był jedyny śledź, który był tak zwykły, żeby nie powiedzieć "podły", jak bardzo można to sobie wyobrazić. Niestety pozbawiony zarówno cudownej mięsistości, jak i smaku, a "wzbogacany" mnóstwem niepotrzebnych "wspomagaczy". Dobry chyba jedynie jako zakąska do pośledniejszej wódki. 

Niestety na spotkanie nie dotarła złożona chorobą Ewa Olejniczak, szefowa kuchni jednego z większych hoteli, a bardzo liczyłam na trochę "opowieści z kuchni".  No i ogromnie żałuję, że nie było prawdziwego śledziowego stoiska, na którym można zrobić zakupy przedświąteczne. Ale to wszystko mam nadzieję do nadrobienia już jutro - w Niedzielę Palmową, 24 marca na Wielkim Targu Wielkanocnym w Fortecy - przybywajcie!