Makaron z truflą

Pierwszy raz zobaczyłam jesienny Paryż w słoneczny październikowy weekend w latach 90-tych. W powietrzu unosił się zapach wilgotnych liści, paryżanki stukały obcasami po ulicach i nosiły ciepłe szale okrywające ramiona. Najmilsze były wczesne godziny poranne, gdy słychać było dozorców szurających miotłami do liści, a w rynsztokach płynęły wartkie potoki wody z mycia chodników. A w Paryżu, nawet gdy trochę pada, jesień jest piękna i... pyszna. Do dziś pamiętam smak soczystych śliwek kupionych na wtorkowym straganie, które lekko przecierałam rękawem i zjadałam jeszcze ciepłe od słońca. Słodki sok brudził palce i ściekał po brodzie, a ja nie mogłam pohamować śmiechu radości i wolności i zachwytu.

Jest pewna, zakochana w Paryżu, stara piosenka, którą szczególnie kocham w wykonaniu Madeleine Peyroux - "J'ai Deux Amours"
...Et le cœur battant d'émoi
A mi-voix
Doucement je dis "emporte-moi !...   koniecznie posłuchajcie! ... klik na strzałeczce

Jesień w Paryżu to gorące pieczone kasztany kupowane w papierowych rożkach na ulicy. To książka czytana na ławce w parku, szelest liści nad Sekwaną przy Notre Dame, wygrzewanie się na trawiastym wzgórzu u stóp Sacré-Cœur. I niebawem, gdy wiosna już naprawdę zacznie ćwierkać, wyciągnę mój ukochany paryski Moleskine i zacznę knuć kolejną podróż do Paryża. Tym razem w kobiecym gronie, a w planowaniu z pewnością posiłkować się będę książką Clotilde Dusoulier "Clotilde's Edible Adventures in Paris". I choć dotychczas nawet dzięki Paryżowi nie stałam się fanką kasztanów, to...

... właśnie tamtej jesieni pierwszy raz w życiu spróbowałam trufli - ravioli z kozim serem z sosem z białą truflą w Maison de La Truffe.... mmm. To jeszcze nie były czasy, gdy mogłam sobie pozwolić na zakup trufli do domu, a poza tym zupełnie nie umiałabym ich kupić i nie wiedziała co dalej z nimi robić. Oczarowanie jednak pozostało. A kilka lat później, już nie pamiętam z jakiej okazji,  gdy odwiedziłam znajomą, która w kilka chwil przygotowała prosty lunch - makaron z sosem... boshhh.... to był absolutnie wyśmienity sos z pastą truflową!  Po kilku kęsach zwyczajnie padłam na kolana, a potem całymi latami śnił mi się ten smak! Ale oto świat się nam troszkę kurczy, co chwila ktoś znajomy wyjeżdża do Lionu, Paryża, czy Mediolanu. Czasami uda się wyskoczyć na krótką eskapadę do Rzymu, czy zaplanować ucieczkę-wycieczkę do Paryża. I mimo coraz wyższych cen, trufle stają się jakoś bardziej dostępne. Nie zawsze mam to szczęście by spróbować świeżej trufli, ale czasami  np. do omletu z czarną truflą wystarczy dobra pasta truflowa przywieziona z Rzymu. A z tagliatelle smak trufli komponuje się wręcz ekstatycznie. Uchhh do tego jeszcze lampka doskonałego wina...

Makaron z czarną truflą

domowe tagliatelle
4 łyżki oliwy extra virgin
2 szalotki
2 łyżeczki pasty truflowej
100ml białego wina
świeżo mielony czarny pieprz
łyżeczka soku z cytryny
150g masła

Na patelni rozgrzej oliwę z oliwek i dodaj posiekane szalotki. Gdy staną się szkliste, dodaj pastę truflową, wymieszaj i podgrzewaj na najmniejszym ogniu ok 3-4minut. Dodaj białe wino, zwiększ płomień i zredukuj wino o połowę. Zamieszaj sos i dopraw świeżo mielonym pieprzem i odrobiną soku z cytryny. 

W międzyczasie ugotuj makaron  w osolonej wodzie al dente. Ok 2 łyżek wody z gotowania dodaj do sosu i wraz z masłem rozgrzej na niewielkim ogniu i wymieszaj, by składniki połączyły się w gładki sos. Zgaś płomień i dodaj do sosu makaron. Wymieszaj dokładnie i od razu podawaj.