Paryski omlet z czarną truflą

No i jak tu nie oszaleć! już wiosną pachniało i pticy ćwierkały głośniej, a tu zima wraca, sypie śniegiem i przykrywa świat białym puchem.... A już już knułam jakiś wiosenny, krótki chociaż wypad do Paryża - na poszwędanie się wzdłuż Sekwany, na chrupiące bagietki poranne, na croissanty do kawy na drugie śniadanie. Na czytanie książki w pachnącej boulangerie, na pyszną boullabaise w ulubionym bistro i wino z popękanej karafki w Chez Catherine. Lubię w letnie niedziele pojechać do ogrodów wersalskich, leżąc na trawie czytać książkę, a wieczorem wysłuchać mszy w Notre Dame. Lubię myszkować w zielonych blaszanych budkach antykwarycznych nad rzeką, kupować czarno białe, czasem tandetne pocztówki. Lubię spacerować na Montmartre i podziwiać deskorolkowców na Place de Varsovie. Jeszcze nigdy nie udało mi się zgubić w paryskim metrze, ale  czasami wysiadam na nieznanej stacji i wędruję w poszukiwaniu nieodkrytej cafe. Tymczasem jednak wieczorami rozpalam kominek, przykrywam stopy ciepłym pledem i czekam na kolejne słoneczne poranki, na pachnący zapowiedzą zieleni lekki wiatr, który sprzyjać będzie planowaniu paryskiej ucieczki-wycieczki...

W zimowe ranki miło jednak powspominać wszystkie paryskie wypady. Wystarczy wcisnąć "play" i zaplanować coś pysznego, koniecznie okołoparyskiego do zjedzenia :) Och, czy oglądaliście piękny film o Edith Piaf z wybitną rolą  Marion Cotillard "Niczego nie żałuję"? Koniecznie obejrzyjcie! jest już na dvd.

   

Tymczasem posłuchajcie wspaniałej Edith i "Sous le Ciel de Paris".... klik na strzałeczce

Pierwszy raz zobaczyłam Paryż późną wiosną jakieś sto lat temu. Pojechałam ze znajomymi Francuzami do Jean-Perre'a, ich przyjaciela mieszkającego nieopodal Parc Monceau. Stara kamienica, piękna, jasna klatka schodowa i wysokie, przestronne mieszkanie z mnóstwem strzelistych pokoi. Ale najbardziej zapamiętałam kuchnię, w której wyczarowywał dla nas cuda! Dojechaliśmy ze Strasbourga okołu południa, akurat na późne drugie śniadanie. Jean-Pierre zaprosił nas od razu na petit dejeuner, posadził przy owalnym stole łączącym kuchnię z salonem i zaproponował cafe au lait podawaną w szerokiej czarce. Zzułam buty po podróży, zwinęłam się wygodnie w rozłożystym fotelu i ogrzewałam dłonie miseczką pachnącej kawy rozkoszując się chwilą. 

Gospodarz tymczasem wyciągnął wysoki, tekturowy kubełek z lodówki, pełen niewielkich jajek. Dopiero znacznie później wyszperałam w słowniku, że były z kur zielononóżek, które miał z zaprzyjaźnionego źródła - w rozmowie nie potrafilam go wówczas zrozumieć. Rozbił jajka do szerokiej miski i wyciągnął starą spiralną trzepaczkę, którą ja w dzieciństwie nazywałam "siatu-siatu". Po kilku minutach miał misę pełną żółtego puchu, rozdzielił go do dwóch osobnych misek, szybkimi ruchami do każdej dodał  po kilka składników i na pachnącym maśle zaczął smażyć dla nas puchate cuda.... To był najwspanialszy omlet jaki w życiu jadłam! Puchaty, gęsty, pachnący masłem i z dodatkiem czarnej trufli, poezja! A w zasadzie pierwsza zwrotka wiersza. Druga wersja omletu była bowiem na słodko, z płatkami masła, mirabelkową konfiturą i puszystą śmietaną na wierzchu, ale o tym... innym razem :)

Teraz ja mam swoje zaczarowane jajka. Całą furę zaczarowanych jajek z hodowli szczęśliwych kur, które co sobotę kupujemy na targu. Są duże, pyszne, często dwu-żółtkowe z młodych kur karmazynowych. A jaki potencjał tkwi w zdrowych jajkach! już sama myśl o dostawie 60 świeżych jajek  pobudza do wymyślania pysznych dań. Och, to sobotnich jajek na miękko już się przyzwyczailiśmy! Jadamy je też w koszulkach, w naleśnikach, pancakesach. Uwielbiam zapiekane kokotki, ale czasami, z tęsknoty za Paryżem, nachodzi mnie na puszyste, miękkie omlety.... mmmm

Omlet biszkoptowy

dla 1 osoby
2-3 duże wiejskie jajka
szczypta soli
świeży biały pieprz do smaku
płaska łyżeczka pasty truflowej lub 1/2 czarnej trufli
2 łyżki gęstej śmietany  - używam 18% Piątnicy
2 łyżki bułki tartej

łyżka masła
łyżka najlepszej oliwy z oliwek - może być aromatyzowana truflą

odrobina soku z cytryny 

Jaja ubij na puch - ja to robię mikserem. Pod koniec ubijania dodaj szczyptę soli i świeżo mielony pieprz. Zmniejsz obroty miksera lub użyj łopatki i dodaj śmietanę wymieszaną ze startą truflą lub pastą truflową, na końcu wmieszaj delikatnie bułkę tartą. Na patelni rozgrzej masło z oliwą i wylej masę jajeczną. Podgrzewaj na średnim ogniu, aż spód się zetnie. Ostrożnie przewróć omlet na drugą stronę (ja używam do tego takiej płaskiej, bardzo szerokiej łopatki omletowej). Wyłóż na ogrzany talerz, ułóż na wierzchu płatki masła oraz plasterki czarnej trufli i skrop lekko sokiem z cytryny. Pycha!