Szafranowe ravioli z kurkami

Uwielbiam gotować dla kogoś - karmić bliskich mi ludzi i tych, których chcę lepiej poznać. Fascynuje mnie obserwowanie jakie smaki na nich działają, jakim daniem, czy kompozycją potraw na stole najlepiej trafić w podniebienie gościa, by uchwycić to ulotne mruknięcie, czasem niekontrolowane mlaśnięcie, czy uniesienie brwi zanim jeszcze cokolwiek powiedzą oceniając potrawę. Lubię, gdy przyjeżdżają do mnie znajomi, dla których szczególnie trzeba się postarać - "wegetarianka", "pomidorowy alergik", "wielbiciel deserów", "nie znoszący owoców morza", "fanka grzybów". Nagle okazuje się, że w ręce wpadają dokładnie te składniki, które są zakazane, albo wena ciasto-deserowa się nagle wyczerpała. Ale, po krótkiej chwili paniki, przewertowaniu kilkunastu z setek książek kucharskich wraca natchnienie. 

Wyciągam wtedy słynne "karteluszki", na których piszę datę spotkania przy stole, nazwiska biesiadników, a pod spodem wpisuję pierwszy pomysł - przystawka. Z przystawką danie główne już samo się komponuje, a deser zwieńcza całość. Na osobnej, wielkiej kartce, notuję listę zakupów. Po chwili okazuje się, że jeszcze jedna fajna sałatka też by świetnie pasowała, a do niej najlepiej będzie smakował chleb pita, po który jadę na drugi koniec miasta. Skoro mam już kupić pitę, to może podam jeszcze śródziemnomorski dip. I tak po półgodzinie dumania nad karteluszkiem z menu na niezobowiązujące spotkanie ze znajomymi, powstaje gigantyczna lista dań złożona co najmniej kilku sałat i przystawek, dania głównego z mnóstwem dodatków i killku ciast lub deserów. Do tego ciasteczka, bo i tak zawsze je mam i jeszcze jakiś pyszny drink - aperitif. Przed deserem jakiś cudny digestive... ogromnie trudno mi się zatrzymać w tym planowaniu. 

Na szczęście nasi goście - często bywający, zaprzyjaźnieni z domem, jak i ci, z którymi rzadziej się widzimy, już chyba wiedzą jak u nas jest - mają przyjść głodni, w spodniach i spódnicach w gumkę, żeby się nagle ciasno nie zrobiło :) i z koszyczkami, w których czasem zabiorą też coś "na wynos". W dniu spotkania w ostatniej chwili robię makijaż i maluję paznokcie, które często schną dopiero, gdy wchodzą goście. Lubię karmić bliskich ...  i zbliżać przy stole tych dalszych.

Niezobowiązującym daniem, ale wystarczająco efektownym, są moje ukochane szafranowe ravioli z kurkami. Pomysł na nie powstał w trakcie gotowania w duecie z Moim Ulubionym Kucharzem :) Robienie makaronu domowego wycisza, relaksuje, daje głowie czas na odlot w nieznanym kierunku. Przygotowywanie makaronu w duecie to wręcz niezwykła przyjemność, a jeśli na dodatek nie jest to po prostu tagliatelle, czy nawet nieco bardziej niecodzienny czerwony makaron tylko ravioli, gdzie ważne jest wszystko - jakość ciasta, farsz, którym je nadziewamy i sos, z którym podajemy pierożki, to można śmiało powiedzieć, że robienie ravioli w kucharskim duecie to akt twórczy.

450g mąki typu "00"

8 małych (lub 6 dużych) żółtek

1 jajko

spora szczypta soli

łyżeczka szafranu

2 łyżki białego wina

Szafran zaparz gorącym białym winem i odstaw do ostudzenia. Wszystkie pozostałe składniki wymieszaj w misce hakiem lub na blacie ręcznie. Dodaj szafran wraz z winem i wyrabiaj przez kilka minut na sprężyste ciasto. Ewentualnie dodaj odrobinę oliwy z oliwek. Gdy ciasto będzie już gładkie, odstaw je do lodówki na 30 min. W tym czasie przygotuj farsz.

2 łyżki oliwy z oliwek

łyżka masła

200g kurek

3 szalotki

4 ząbki czosnku

50g orzechów nerkowca

2 łyżki ricotty

30g startego parmezanu

3 łyżki posiekanej natki

Na oliwę z oliwek z masłem wrzuć oczyszczone i osuszone kurki, po chwili dodaj posiekane szalotki i czosnek, przesmaż razem przez kilka minut. Dodaj posiekane z grubsza orzechy nerkowca, dopraw solą i pieprzem i odstaw do przestudzenia. Do chłodnej masy grzybowej dodaj tarty parmezan, ricottę, posiekaną natkę i dokładnie wymieszaj.

Wałkuj pasy z ciasta makaronowego w wałkowarce (grubość 4/5), smaruj każdy płat białkiem z jednej strony i w odstępach układaj po łyżeczce farszu. Przykryj drugim płatem ciasta i wycinarką do ravioli lub radełkiem do faworków wycinaj pierożki. Gotowe pierożki oprósz lekko mąka i odłóż na kilka minut, W tym czasie przygotuj sos, z którym je podasz.

2 łyżki oliwy z oliwek

1 łyżka masła

200g kurek

1 zabek czosnku

50g orzechów nerkowca

200g świeżego szpinaku - wytnij z liści grube nerwy i ogonki

100ml białego wina

Na oliwę z oliwek z masłem wrzuć oczyszczone i osuszone kurki, po chwili dodaj całe orzechy i posiekany czosnek. Przesmaz chwilę razem. Potem dodaj umyty, osuszony szpinak. Chwilę smaż razem, dodaj wino, dopraw solą i pieprzem i duś aż sos się nieco zredukuje.  Ravioli gotuj we wrzącej osolonej wodzie ok 4-5 minut. Podawaj na sosie kurkowo-szpinakowym z wiórkami parmezanu.

Wieczorem, czasem bardzo późnym, gdy już wszyscy goście wyjdą, a zmywarka cicho pracuje, skreślam z karteluszka dania, których nie udało mi się zrobić, dopisuję te, które ostatnim pomysłem były i wpinam karteluszek do grubego zeszytu z zapiskami o tym kto, kiedy i co u nas jadł. Przyjmując gości, lubię podawać im różne dania, karteluszki pomagają pamiętać, by nie podawać dwa razy tego samego, szczególnie gościom, którzy bywają u nas rzadziej :)

Kurki właśnie w lasach wysypały - róbcie ravioli!