Gofry rulezzzz - gofry lekkie jak piórko

Gofry jakie są każdy widzi, mają być grube, z porządnymi dziurkami na wszystko to, z czym je jadamy. Ale jak przychodzi do jedzenia gofrów, to wymagań mamy przecież więcej - chrupiące, nie miękkie, lekkie, nie gumowate, nie za słodkie, by można je jeść z dowolnym dodatkiem. Jak często jadamy gofry w domu? dopóki nie trafi się ten jeden najlepszy przepis, zazwyczaj traktujemy je jako wakacyjny lub niedzielny deser, jedzone na Monciaku w Sopocie, czy Krupówkach w Zakopanem.

W mojej nastoletniej już gofrownicy, przetestowałam wiele przepisów na gofry i długo zajęło zanim naprawdę polubiliśmy jedzenie i robienie gofrów w domu. Po prostu trzeba trafić na "ten właściwy przepis".  Były gofry duńskie, gofry drożdżowe, gofry z jabłkiem i gofry cynamonowe. Jednak dopiero "gofry lekkie jak piórko"  Bajaderki trafiły do nas naprawdę. I po tylu latach ich pieczenia, już nawet nie  chce nam się poszukiwać nowych pomysłów na gofry . Jest rodzinnie... pysznie i bardzo bardzo domowo:)
W niedzielne poranki pachnie zatem goframi, mikser ubija kremówkę na puch, a nas kołysze leniwie Jamie Cullum swoim "It's About Time" ... klik na strzałeczce...

Nie pamiętam już jak to się zaczęło, ale gofry lubimy jeść na śniadanie. Każdy zjada po 3-4 sztuki z najprzeróżniejszymi dodatkami i poleca swój własny, akurat wymyślony zestaw pozostałym domownikom.   „Weekend treatment” to określenie na lekką rozkosz dla podniebienia, którą serwujemy sobie w sobotnie i niedzielne poranki. Gofry to repertuar na niedziele. Są naprawdę proste w przygotowaniu, ale ze względu na czas, jaki zabiera ich pieczenie, w naszym domu robi się je tylko w weekendy, gdy rankiem jest nieco więcej czasu. U nas zawsze pieczone są  przez mężczyznę :)) tak tak, a panie do późna wylegują się w łóżku!

W tej wersji, jak kusząca nazwa potwierdza, są naprawdę lekkie, puszyste i delikatne. Jadamy je z bitą śmietaną i owocami sezonowymi. Wspaniale smakują z jabłkiem, morelami, białymi porzeczkami czy różowym agrestem. Dzieciaki lubią gofry polewać sosem czekoladowym, czy truskawkowym. Zimą jadamy je z pomarańczą, albo wiśniami szlacheckimi czy galaretką jagodową. Mają tę zaletę, że są naprawdę lekkie i po zjedzeniu nawet 4, czy 5 sztuk nie ma się wrażenia wielkiego obżarstwa. Ot normalne, tyle, że słodko-owocowe śniadanie. A ponieważ w składzie nie zawierają cukru, można je równie dobrze zjeść z rzodkiewkowym twarożkiem, czy serkiem wymieszanym z suszonymi pomidorami. Z podanych niżej proporcji wychodzi ok. 14 szt.

500g = 2 szkl mleka
2 jajka
szczypta soli
65g = 1/3 szkl. oleju
280g = 2 szkl. mąki 
1 łyżeczka proszku do pieczenia
                                  

Z białek ze szczyptą soli ubij sztywną pianę. Mleko zmiksuj z żółtkami i olejem, na końcu dodaj mąkę i proszek. Do masy dodaj pianę (na 3 razy, czyli najpierw 1/3, potem kolejna 1/3 i na końcu reszta piany), delikatnie wymieszaj. Piecz ok. 3-5 minut. Można ew. dodać starte na grubej tarce 1,5 jabłka. Ciasto jest bez cukru!

Kremówkę (najlepiej Mlekowity 30% 375ml) ubij na sztywno, pod koniec dodając łyżkę pudru. Pysznego, chrupiącego, słodkiego niedzielnego śniadania :)))